رودخانه آبی

اگرچه هرگز دوست نداشته ام حرمت دلكده و احساسم را با جوابگوئي به حسادتها لگدمال كنم اما اينبار نيز مجبور شدم بگويم چون دلم شكست!!!

توئي كه نه ميشناسمت و نه ادرسي ميگذاري شهامت داشته باش حرف گزافت را با ادرست بگو...حاضرم رودر رو پاسخت را بگويم!!!

هيچ ادعائي ندارم....اينرا بدان كه متنهائي كه تو انرا چاه متعفن ذهن من ميداني گلايه هائي كهنه از دست امثال توست....ادميكه زير بار ديدنهايش خرد شده است....ادميكه خواست منصفانه بنويسد...دل شكستن كار من نيست....من نام اينجا را جاري انتخاب كردم...لكه تو زلال منرا كدر نميكند...من جاريم...تو مسدودي كه نشناخته بدترين را ميگوئي...زخم ميزني...نيا و نخوان...اجباري نداري دلتنگي يك ادم خسته را ديد بزني....تو ميتواني شاد باشي...زندگي را انجور كه ميبيني ادامه بدهي...حرف و كلام من از حجم ادراك تو بالاتر است....نه بخوان و نه نظر بده....لا اقل اعصابم خراب نميشود. محترمانه گفتم. اگر صحبت انساني نميداني زبانهاي ديگر را نيز ميدانم. خوش باش و نيا و رودخانه منرا دلگير نكن...اين ابراه جاريست...حتي صاحبش اگر نباشد باز هم جاريست....زمانيكه نام رودخانه را برايش گذاشتم خواستم زلال باشد...لطف دوستان ان چيزي نيست كه تو ميگوئي...چشمت را باز كن...اينها وجود دارند...من نيستم كه براي خودم نظر ميدهم...اينها قطراتي هستند كه زلالند..رفيقند به شوق انها مينويسم....حرمت خانه نگه دار...در نزده داخل نيا...دلم را شكستي ....در تاريكي ايستادي وجدان داشته باش اگر ميداني چيست...تعفن ذهن بيمارم را استنشاق نكن...برو جائيكه هوايش بهتر است...متنت را ميگذارم دلم ميخواهد رفقايم خودشان را جاي من بگذارند و حالم را درك كنند....

چهارشنبه 12 بهمن1384 ساعت: 20:45 توسط:سعید

آدم با شخصیت هیچوقت دهنش رو به این مزخرفاتی که نوشتی باز نمی کنه. حتی ارزش جواب هم نداری . می دونی تو آدم بیچاره حقیری هستی که به نام های مختلف در مورد نوشته های خودت اظهار نظر و تعریف و تمجید می کنی و عقده های روحی و روانی خودت رو در چاه گندیده روان مریضت سعی می کنی تسلی بدی . کیه که ندونه خیلی از این اسامی که اینجا نظر می دن کسی جز خود تو نیستن.
پس بچه جون . اخترام خودت رو نگهدار و بیش از این خودت رو تحقیر نکن.
من از تو ناراحت نیستم برای تو احساس ترحم می کنم. خدا شفا بده. الهی آمین

رفقا شما بگوئيد از خواندن اينهمه محبت چه حالي ميشويد...وقتي درونتان را با اشك گاهي مينويسيد و اين را ميگويند شما باشيد چه ميكنيد؟!!!! ای عقده ای بی شرم تو این نظر را شش بار زیر شش پست وبلاگ من گذاشتی!!! دوستان قضاوت کنند چه کسی روانیست من و یا تو ترسوی بیچاره!!! چقدر بدبختم اگر مثل تو بر من ترحم كند....وبلاگ را درست كردم عقده هاي روحي و روانيم را بگويم....درستش نكردم بابا كرم بخوانم....تو بيل زني باغت را بيل بزن...اينجا خانه من است...يادت ندادند صاحبخانه حرمت دارد!!! تو كه بيمارتري از من....من اگر بيمار و روانيم در خانه ام مينويسم...تو كه بيمارتر و رواني تري در خانه مردم به سيم زده اي....برو باهم سن و سالت همدم باش....فقط با واژه سر جايت مينشانم باور كن تحقير تو كار اسانيست اما دلم ميخواهد تا همينجا باشد. نه بيا و نه بخوان. بردار حرمتت را و برو... دلم تنگ است...حميد

داشتم ختم کلام میکردم چشمم به محبت دیگری روشن شد انرا هم میگذارم خدای ناکرده در نظر خواهی گم نشود همه رفقا بدانند اینهمه محبت منرا شرمنده میکند!!!

قرن ما شاعر اگر داشت هوا بهتر بود

خار هم كمتر نبود از گل بسا گلتر بود

قرن ما شاعر اگر داشت كه كبوتر با كبوتر

باز با باز نبود شعار پرواز

واي بر ما كه تصور كرديم عشق را بايد كشت

در چنين قرني كه دانش حاكم است

عشق را از صحنه دور انداختن ديوانگيست درماندگيست شرمندگيست

قرن ...قرن اتش نيست قرن يك هواي تازه است

فكرها را شستشوئي لازم است

گم شديم گر در ميان خويشتن

جستجوئي لازم است

نازنينها از سياهي تا سپيدي را سفر بايد كنيم

مسعود فردمنش